Hay momentos de la vida que nos superan. Las circunstancias se nos escapan de las manos y no sabemos bien como reaccionar. O cómo salir de ellas. Estos últimos meses han pasado demasiadas cosas. Algunas incontrolables por mi parte, otras de las que he tenido que aprender a salir adelante. Algunas heridas siguen abiertas, tardarán tiempo en curar, pero he decidido seguir viviendo, sin quedarme en el pasado. Hay que crecer.. Hoy ha sido un día importante, se han concretado planes y deseos de hace muchos meses.. He tenido la primera reunión con los pacientes de la tesis, y si Dios quiere y todo sale bien, pronto estaré terminando todo. Por fin. Estoy segura de que van a surgir otras cien mil complicaciones, pero los pasitos que voy avanzando no tienen vuelta atrás. Las circunstancias cambian, aparece gente nueva en mi vida y me hace sentir bien. Muy bien. Y decido ser feliz ahora. Con lo que tengo. de rAnita nOe
Comentarios
besitos
Pel que fa a senyora, mira-ho d'aquesta manera: trobes just que facen distinció pel teu estat civil o jovenesa pressumpta? Tot això són collonades, no és pla ara recuperar aquesta distinció i fins i tot allargar-la als hòmens: senyoret.
Novament, ànims per això del suspens.
Hasta luego MUCHACHA!!
dhamma, bailemos pues.. jajajaja
besitos
por tu cumpleaños
giorgio.. muy cierto.. parece que me conocieras de toda la vida..
pero asi de sopeton, unos comentarios taaaan crueles.. jajajaja
besitos
(jeje)
Un beso de tu coco.