Ir al contenido principal

Galicia



Mi tierra.
Naci en Pontevedra. Vivi los 4 primeros años de mi vida en este lugar, donde vuelvo siempre que puedo. (La casa de mi abuela esta justo en mitad de la playa)
Naci con el sonido del atlantico en las venas, creci comiendo la arena de la playa.. (jajaja)
y nunca me senti mejor que cuando estoy en este lugar.
Mi vida se paraliza, se conecta y revivo cuando estoy en mi casa. Areas (asi se llama el lugar de la foto) es mi balsamo, mi medicina, mi origen.
Mi familia esta alli, mis recuerdos empiezan alli, mis peores momentos los supere mirando al mar, llorandole mis penas y acunandome con el murmullo de las olas.
He llorado con las desgracias de mi tierra (vease "PRESTIGE") hasta acabar tan vacia por dentro que solo me quedava actuar, limpiar, volver a soñar..
Es el lugar donde he pasado menos tiempo de mi vida, pero nunca podre decir que soy valenciana (con todos mis respetos y todo mi cariño para las tierras valencianas.)
Galicia es mi lugar y aunque no vuelva a vivir alli mas que unos dias de vez en cuando se que siempre que vuelva me esperara el atlantico con sus aguas frias y su temperamento.
Un sueño, una vida. Galicia.

Comentarios

Anónimo ha dicho que…
Un lugar precioso, ranita. Tienes mucha suerte de haber crecido en un paisaje tan bonito.
nimue ha dicho que…
es muy bonito lo que nos explicas hoy, Ranita. A mi me ha tocado valorar mi propio paisaje cuando las circunstancias me han llevado lejos. Supongo que suele passar.
Tengo muchas ganas de ir a Galicia!
rAnita nOe ha dicho que…
la verdad es que si me siento afortunada petitacriatura, gracias por venir..

nimue.. realmente no es solo un paisaje.. son recuerdos y situaciones que no se volveran a repetir y que quedaron incrustadas en el baiven de las olas.. siempre que voy duermo de un tiron toda la noche por el sonido del mar.. sedante..

petonets
coco ha dicho que…
Ayer fue un día increíble, mañana, aunque breve, será magnífico. Volver a soñar mecida por aguas frias y por el temperamento ¿Hay eternidad mejor?
Beso.
rAnita nOe ha dicho que…
nada mejor que sentirse mecida.. sea el atlantico o a su falta un calido abrazo..

petonets
dospoals ha dicho que…
He estat dos voltes a Galícia. La primera tenia 9 anys i no me'n recorde (La toxa, Santiago i un autobús en què no parava de marejar-me). La segona va ser una estada fugaç a Vigo per agafar el tren cap a Barcelona, que eixia un gener al vespre, tornant de Porto. Vigo em va semblar lletja, tan massificada i amb uns turons plens d'edificacions i xalets: fet i fet com la meua terra, la Marina Alta.

Per cert, la platja, bonica de veres.
rAnita nOe ha dicho que…
dospoals.... a mi tampoc m'agrada vigo.. pontevedra es distinta.. i ellloc on esta aquesta platja, a uns 30 km de pontevedra cap a la toja es mes distint encara..

petonets

Entradas populares de este blog

siempre hay una primera vez..

siempre hay una primera vez para todo.. para escribir un blog y hacer amigos. para leer un libro. para estudiar biomecanica. para echarte de menos. para tomar mate. para salir corriendo. para volver a casa. para cogerte de la mano. para ponerse el abrigo, que ya hace mucho frio. para caminar bajo la lluvia. para dormir hasta tarde. para sentir el aire. para decidir olvidarte. para sentir que te enamoras de nuevo. para decirte te quiero. hoy he echo todas esas cosas... menos volver a casa. de rAnita nOe

cOmO hagO..??

Una amiga leyo.. palabras que nO se dicen.. me escribio esto. Es verdad mi Nonita linda, como se hace para no decir nada ni expresar siquiera lo mas minimo que se siente? Como se hace?? Y yo me pregunto.. Como hago para controlar los latidos de mi corazon, para que no sean tan fuertes que los puedas escuchar cuando pasas a mi lado? Como hago para salir a tu encuentro con pasos lentos y tranquilos? Como hago para controlar mi imaginacion y no dejar que invente mil historias, mil situaciones, mil finales romanticos para algo que no sera? Como hago para no pedirte que me abraces y que no me dejes nunca? Como hago para seguir sonriendo aun cuando tengo ganas de llorar? Yo ya no hago nada.. solo dejo el tiempo pasar. Pero dime, Como hago? de rAnita nOe

rOpa

Llego de buscar unas camisetas en la lavanderia de la universidad. Me las han devuelto manchadas, con lamparones que antes de llevarlas no tenian. Una cosa es que no me guste la plancha (mi madre respira tranquila porque me planchan la ropa en la lavanderia) y otra es que vaya a salir por ahi con lamparones azules en una camiseta rosa.Y no se quieren hacer responsables.. Pero no saben con quien se estan metiendo, conmigo, nieta de Manolo Do Patio y de Carmuxa, conchuda(*) y gallega. Rodaran cabezas... (*) conchuda: genero familiar, la familia de mi padre tiene ese nombre en el pueblo. NO leer en el sentido argentino, gracias. de rAnita nOe