Ir al contenido principal

amics, ja nO.

Deixem de ser amics. Tu ho has decidit, pels dos. M'has tractar com si fos una nina de drap. No ha importat el que jo pense, ni els meus sentiments. Et vaig oferir una amistat de les de veritat, sincera, tranparent, sense trucs, sense mentides. L'has trepitjat, rebutjant-la com si fos dolenta, com si fos irreial. Totes les coses que no t'he dit, ja mai te les dire. M'has perdut a conciencia. No vals ni les llagrimes que m'has furtat, no estic fugint, perque no tinc por, però tens que saber que no tornare a confiar en tu. Ara som desconeguts, jo pensava que ens coneixiem. M'he adonat de que no eres com jo creia i que tu no em coneixies gens. Si m'hagueres conegut una mica t'hagueres adonat conte de que no hi ha res mes important que l'amistat.

de rAnita nOe

*perdon por las faltas de ortografía, falta de acentos etc..

Comentarios

Bito ha dicho que…
Casi, casi... pero no lo pillo del todo.
rAnita nOe ha dicho que…
perdon, bito.. salio en valenciano y no quise traducirlo..
beso
Anónimo ha dicho que…
Sinto que e por sacarte moi cedo do teu lar e da tua terra, cando tes sentimentos fortes salten dentro bágoas que non salen en galego, sinto isto e deixame magoádo con ciumes do que pudo ser e non foi.
Pero cando miro a cerna, o miolo do asunto non sinto pesadumes, ollo para diante ó verdadeiro obxetivo de por que o fixen e sigo decindo que vamos en camiño a cidade celestial onde non falaremos sinon que cantaremos, mira pra diante, pra cima e verás que Xesús sigue ahi, esperándonos,con coisas mais bonitas das que podemos ouvir, ou ver, ou nen siquera achar.

Que él coide os teus pasos xa que eu non podo, e meu desexo.

Biquiños, sempre perto e o mesmo tempo tan lonxe.

Temos saudades de vos.

Queroche

Pirilón
rAnita nOe ha dicho que…
Pirilon, fasme xorar.. Non foi cedo, porque sintome galega, non valenciana.. e certo que non falo ou non escribo en galego, pero pra mi e a lingua mais doce...
gracias por pensar na miña educacion tan cedo! querovos moito, tenho moitas saudades da miña familia

bicos, sempre perto....

Entradas populares de este blog

siempre hay una primera vez..

siempre hay una primera vez para todo.. para escribir un blog y hacer amigos. para leer un libro. para estudiar biomecanica. para echarte de menos. para tomar mate. para salir corriendo. para volver a casa. para cogerte de la mano. para ponerse el abrigo, que ya hace mucho frio. para caminar bajo la lluvia. para dormir hasta tarde. para sentir el aire. para decidir olvidarte. para sentir que te enamoras de nuevo. para decirte te quiero. hoy he echo todas esas cosas... menos volver a casa. de rAnita nOe

1186

Ser paciente. De paciencia y de salud, no se me dan por naturaleza. Pero las respuestas llegan y es como si entre las nubes oscuras del que podría ser o el que será se colara un rayo de sol que disipa la niebla en mi cabeza. Las respuestas llegan y los engranajes se ponen en marcha. Bien sabido es que las cosas de palacio van despacio, parece que aquí en Devon incluso un poco más, pero todo fluye y poco a poco irán sucediendo las cosas, de paciencia y de paciente. Siento la primavera llegar. Ya queda menos. Paciencia. N

1180

Luchar contra el cansancio y la soledad. Contra las espectativas, contra el no llegar. Confiar no siempre es fácil, plenamente y sin reservas, confiar. Pero siempre vale la pena, a pesar del miedo, a pesar de no saber cuáles son los planes o los tiempos. Un paso más adelante, un paso más cerca. Un nuevo trabajo. Confiar. N.