Ir al contenido principal

lOs librOs de mi vida

Desde que me acuerdo que tengo nariz (tula!!) he estado leyendo. Aprendí cuando tenía 5 años, en los recreos, mientras mis compañeros jugaban a la pelota o se subían a los árboles (conste que yo también lo hacía, que se lo digan a mi madre que no ganaba para parches ni remiendos). La Seño Elena me abrió los ojos a otra realidad, a otros mundos dónde era yo la que hacía y deshacía a mi antojo. Un refugio en muchas ocasiones, las páginas de un libro son una aventura. Con el tiempo cojí la costumbre de leer la última palabra del libro antes de empezarlo. Lo sigo haciendo. Hubo demasiados libros de los que soy incapaz de recordar el título, un puñado de ellos de los que soy incapaz de olvidarme y unos pocos escogidos que he vuelto a releer, incluso una vez al año. Uno sólo me sigue acompañando cada día. Cuando era pequeña me costaba leer la Biblia, cuantas veces me habrán despertado temprano mis padres para leerla y me habré quedado dormida!! Ahora parece que el día no empieza hasta que no dedico un tiempo con ella.
Desde que llegué a Argentina he sufrido una escasez de libros increible. Es muy difícil conseguir un libro que valga la pena, y los que valen la pena están fuera del alcance del bolsillo.. Sigo teniendo amigos a los que no les gusta leer y unos pocos que cómo a mi, les basta con un buen libro para pasar la tarde. Mi mayor orgullo es haber conseguido que a mi sobrinita le gusten los libros. No hay nada mejor que ella diciendo "Tia Mimí, me lees un cuento?".

de rAnita nOe

Comentarios

dospoals ha dicho que…
En una setmana m'he hagut de llegir 5 llibres, per raons de l'insitut. Qualitat, variable, però açò no ho havia fet mai!

Fa temps que no llig narrativa per plaer, només llibres de poesia. Confie que després de la panxada, podré fer-ho.
rAnita nOe ha dicho que…
mart-ini, besitos!

mare meua, dospoals! jo vaig fer aixo l'estiu que vaig terminar el bachiller.. pero no feia una altra cosa que llegir.
petons!

Entradas populares de este blog

siempre hay una primera vez..

siempre hay una primera vez para todo.. para escribir un blog y hacer amigos. para leer un libro. para estudiar biomecanica. para echarte de menos. para tomar mate. para salir corriendo. para volver a casa. para cogerte de la mano. para ponerse el abrigo, que ya hace mucho frio. para caminar bajo la lluvia. para dormir hasta tarde. para sentir el aire. para decidir olvidarte. para sentir que te enamoras de nuevo. para decirte te quiero. hoy he echo todas esas cosas... menos volver a casa. de rAnita nOe

cOmO hagO..??

Una amiga leyo.. palabras que nO se dicen.. me escribio esto. Es verdad mi Nonita linda, como se hace para no decir nada ni expresar siquiera lo mas minimo que se siente? Como se hace?? Y yo me pregunto.. Como hago para controlar los latidos de mi corazon, para que no sean tan fuertes que los puedas escuchar cuando pasas a mi lado? Como hago para salir a tu encuentro con pasos lentos y tranquilos? Como hago para controlar mi imaginacion y no dejar que invente mil historias, mil situaciones, mil finales romanticos para algo que no sera? Como hago para no pedirte que me abraces y que no me dejes nunca? Como hago para seguir sonriendo aun cuando tengo ganas de llorar? Yo ya no hago nada.. solo dejo el tiempo pasar. Pero dime, Como hago? de rAnita nOe

rOpa

Llego de buscar unas camisetas en la lavanderia de la universidad. Me las han devuelto manchadas, con lamparones que antes de llevarlas no tenian. Una cosa es que no me guste la plancha (mi madre respira tranquila porque me planchan la ropa en la lavanderia) y otra es que vaya a salir por ahi con lamparones azules en una camiseta rosa.Y no se quieren hacer responsables.. Pero no saben con quien se estan metiendo, conmigo, nieta de Manolo Do Patio y de Carmuxa, conchuda(*) y gallega. Rodaran cabezas... (*) conchuda: genero familiar, la familia de mi padre tiene ese nombre en el pueblo. NO leer en el sentido argentino, gracias. de rAnita nOe