Ir al contenido principal

que he hechO yO para merecer estO?





Que se supone que debes hacer cuando alguien que no conoces de nada te dice.. - Puedo hablar contigo?- Lo unico de lo que te suena su cara es que esta haciendo la misma carrera que tu, pero un año menos, y en alguna de las veces que has tenido que hablar frente a su curso crees que lo has mirado. Para colmo va y te dice.. - No te conozco, pero me inspiras confianza, puedo contarte algo??- Y antes de que tu puedas siquiera asimilar las dos primeras palabras te esta contando cosas de su vida, de antes, de ahora y de lo que vendra. Sin salir de tu asombro sonries, como unica respuesta a la situacion. Piensas que quizas sea una locura suya, que necesitaba hablar en ese momento y ya esta. Pero no, cada vez que te ve, te saluda, con una super sonrisa que hace que desde ahi en adelante, tengas un buen dia. Y te sigue hablando, con las mismas ganas que el primer dia. De las cosas buenas, de las cosas malas, y te pide consejos o te ayuda a estudiar esa materia del año pasado que aun no te entra en la cabeza. Te busca cuando esta muy contento para contarte que ahora tiene novia, que esta muy feliz y que queria compartirlo contigo.. Te ofrece su amistad incondicional desde el primer dia.. Y yo me pregunto, que habre hecho yo para merecer a alguien asi??
Gracias Dani.

de rAnita nOe

Comentarios

Giorgio Grappa ha dicho que…
Es muy bonito. No es nada frecuente que alguien te ofrezca su amistad de esa manera tan desinteresada. Alguna tendrás, que vas irradiando confianza :-) .
rAnita nOe ha dicho que…
nada frecuente y muy bonito.. que tengo?? que tengo?? de verdad que no lo se, pero espero que sea contajioso..

besitos
greenlightning ha dicho que…
cuesta encontrar buenos amigos en estos tiempos asi que tendras que cuidarlo

saluos
rAnita nOe ha dicho que…
amigos asi no cuesta cuidarlos..

besitos
dospoals ha dicho que…
VAl més això que trobar algú que et tinga molta mania.

Jo podria sentir el mateix, quan vas entrar al meu blog: no et conec de res, no t'he fet cap publicitat, però tu hi has entrat i hi has deixat coses.
coco ha dicho que…
¿ser un sol quizás?

Un beso de coco, princesa.
nimue ha dicho que…
alguna cosa hauràs fet... alguna cosa de les bones! ;)
rAnita nOe ha dicho que…
dospoals.. es molt millor.. i sobre tot, entrar i deixar coses..

coco, si el sol es amarillo si.. jeje

ay, nimue, lo dolent es no saber-ho..

petonets
rAnita nOe ha dicho que…
eehh.. nos conocemos tu y yo? porque a dani lo he conocido este año, y es argentino..

bue..
Anónimo ha dicho que…
Conèixer algú sempre és un moment emocionant, si ens parem a pensar-ho una miqueta. Et parlen per primera vegada, i hi ha tantes associacions que et passen pel cap...
rAnita nOe ha dicho que…
hola monte..

gracies per vindre.. i per parlar..

torna sempre..

petonets

Entradas populares de este blog

siempre hay una primera vez..

siempre hay una primera vez para todo.. para escribir un blog y hacer amigos. para leer un libro. para estudiar biomecanica. para echarte de menos. para tomar mate. para salir corriendo. para volver a casa. para cogerte de la mano. para ponerse el abrigo, que ya hace mucho frio. para caminar bajo la lluvia. para dormir hasta tarde. para sentir el aire. para decidir olvidarte. para sentir que te enamoras de nuevo. para decirte te quiero. hoy he echo todas esas cosas... menos volver a casa. de rAnita nOe

me cOmplicas la existencia

No te entiendo, pero no puedo prescindir de ti. Entras en mi mundo como una rafaga de viento que deja todo patas arriba, que cambia el color de mis gafas haciendome verlo todo de color amarillo (*) y haciendo que el frio mas crudo del invierno parezca primavera. Cuando te cruzas en mi camino dejas todos mis esquemas rotos en el suelo y el desconcierto se apodera de mi, intentando analizar si todo lo que haces es posible. Intentando descubrir porque a pesar de no entenderte me parece bien todo lo que provocas. Me pregunto si alguna vez llegare a conocerte del todo. Si sera posible que me pase lo que algunos dicen, que llegues a ser tan monotono que deje de darme cuenta de que estas ahi. No creo poder dejar de ver las flores que crecen a la vera del camino, ni dejar de ver el mundo con tus ojos en los mios. No quiero dejar de darle vueltas a las cosas sin razon, intentando poner un poco de logica a mi vida cuando estas aqui. Quisiera poder decir que ya te he encontrado, pero siento que a

examenes

Esta semana va a ser larga. Digo larga y no terrible porque no lo paso mal cuando estoy de examenes. Es cuestion de estudiar. O de disimular haber estudiado a la hora del examen. La estadistica aplicada, la fisioterapia natural y la semiopatologia se van a convertir en mis acompanyantes de cama, comida, lluvia, dia y noche. Cinco examenes en cuatro dias, que me haran estar igual de ocupada que Giorgio, pero menos tiempo. Al fin y al cabo, una etapa mas. Y esto sigue, sigue su curso imparable, como toda el agua que ha llovido en estos dos dias, todo fluye hasta el mismo sitio. Terminar. Faltan 3 anyos, o si llego a especializarme, cosa que me gustaria mucho, 5. Pero todo esta por ver. No soy yo quien lo decidira. Hay alguien mas arriba. Asi que sea lo que Dios quiera! de rAnita nOe