Ir al contenido principal

stress

Se me mezclan los dias.. Me cuesta seguir con la sonrisa pegada en la cara porque no todos los dias tengo ganas. Ya acabamos agosto e igual que se acaba el tiempo de estar aqui se van agotando la paciencia y las ganas. Y se que este es el mejor cuatrimestre, porque es el que se pasa mas rapido, el que tiene la recompensa al final del camino. Pero aun asi sigo levantandome de mal humor algunos dias, normalmente sin razon aparente. Lo peor de todo es que aunque se que es injustificado a veces no puedo hacer nada para evitarlo, acaba influyendo en los demas. Porque creo que los demas tambien sufren este extraña situacion.
Espero encontrar la solucion. Se aceptan sugerencias, serias!.

de rAnita nOe

Comentarios

Giorgio Grappa ha dicho que…
¡No te sientas mal por sentirte mal, rAnita! Todos tenemos derecho a sentirnos cansados alguna vez, a estar malhumorados. Tú sabes, que horror todos los dias con la sonrisa pegada a los morros, ¡qué agujetas de tanto sonreir! Y qué aburrimiento...

Venga, difruta de tu mal humor, no te cortes, no te culpabilizes por ello. Ya verás como, en cuanto dejes de darle importancia, se cansará y se marchará a incordiar a otra parte. Nada le fastidia más, al malhumor, que no poder fastidiar.

Eso sí, mientras te dure, procura no morder a nadie...

(Esta vez, sí, era una sugerencia. Seria.)
nimue ha dicho que…
pues sí, a veces hay que reclamar nuestro derecho a estar tristes y de mal humor. Cosas del equilibrio... ;)
Seguro que los que te valen la pena lo entienden y los que no, pues peor para ellos...
Anónimo ha dicho que…
Totalmente de acuerdo. Una terapia clásica es la irse a algún sitio solitario y pegar gritos maldiciéndolo todo hasta que te quedes afonica. Yo lo he hecho y va muy bien. Tengo otra, pero igual no te gusta: a veces en momentos así, voy a ver pelis de guerra, rambos y cosas por el estilo, pelis de mucha acción. Salgo de un relajado...
Cynthia ha dicho que…
Loquis.... relajate, tomate la vida con calma y ve "day by day".

Te quiero mucho,

Cynchu
Giorgio Grappa ha dicho que…
¡Je je je! Comparto la terapia de Dhamma (vale que ver seguidas Independence Day y Harmageddon más parece un castigo que una terapia, pero a veces las neuronas tienen unas reacciones rarísimas).

También va bien, si te gusta hacer deporte o bailar, darte una sesión doble-extra-fuerte. Después, una ducha con agua hirviendo (insisto: hirviendo) y cuatro o cinco pintas de birra hacen milagros (un pub irlandés, un grupo tocando música celta en directo, una conversación sobre el más y el menos, y ya puedes olvidarte del psicoanalista).
KabezOn ha dicho que…
Viva la birra!!!! y cuando vallas me invitas!

kissos
rAnita nOe ha dicho que…
dhamma iria a gritar, pero este sabado tengo que cantar en un recital .. asi que lo hare despues..
cynchus.. day by day.. yo tambien te quiero.
giorgio.. lo de la cerveza.. pues.. es que no me gusta.. jejeje
cabezon, te apuntas a un bombardeo ..

petonets
dospoals ha dicho que…
Jo comence ara a estressar-me, perquè comença el curs i no sé com ho portaré amb els alumnes. A més a més, també estic estressat perquè enguany no viuré sol en una casa, sinó que hauré de tornar a cals pares i conviure-hi. No sé si podré portar-ho bé.

Tens raó quan dius qeu acaba influint en els altres: la mala llet de tota la situació la paguen també els alumnes i la família.

Ànims, jo passege i em faig un te per a dur-ho més bé.
rAnita nOe ha dicho que…
dospoals..

anims tu tambe, em dona la impresio de que estarem a passeigs i te una bona temporada..

petonets

Entradas populares de este blog

1180

Luchar contra el cansancio y la soledad. Contra las espectativas, contra el no llegar. Confiar no siempre es fácil, plenamente y sin reservas, confiar. Pero siempre vale la pena, a pesar del miedo, a pesar de no saber cuáles son los planes o los tiempos. Un paso más adelante, un paso más cerca. Un nuevo trabajo. Confiar. N.

1186

Ser paciente. De paciencia y de salud, no se me dan por naturaleza. Pero las respuestas llegan y es como si entre las nubes oscuras del que podría ser o el que será se colara un rayo de sol que disipa la niebla en mi cabeza. Las respuestas llegan y los engranajes se ponen en marcha. Bien sabido es que las cosas de palacio van despacio, parece que aquí en Devon incluso un poco más, pero todo fluye y poco a poco irán sucediendo las cosas, de paciencia y de paciente. Siento la primavera llegar. Ya queda menos. Paciencia. N

siempre hay una primera vez..

siempre hay una primera vez para todo.. para escribir un blog y hacer amigos. para leer un libro. para estudiar biomecanica. para echarte de menos. para tomar mate. para salir corriendo. para volver a casa. para cogerte de la mano. para ponerse el abrigo, que ya hace mucho frio. para caminar bajo la lluvia. para dormir hasta tarde. para sentir el aire. para decidir olvidarte. para sentir que te enamoras de nuevo. para decirte te quiero. hoy he echo todas esas cosas... menos volver a casa. de rAnita nOe